Na een paar dagen ziekenhuis mocht ik de zaterdag weer naar huis. Nog steeds mijn been helemaal in het gips en volledig afhankelijk van de mensen om me heen. En natuurlijk ook nog helemaal zoekende naar mijn ‘nieuwe leven’ als nierpatiënt. Vooral de spanning wat me te wachten stond was groot, maar daarnaast moest ik ook mijn leefstijl aan gaan passen. Zo kreeg ik een speciaal dieet met een natrium- kalium- en eiwitbeperking. Eiwitten en natrium is niet zo lastig, op alle voedingsmiddelen staat vermeld hoeveel hiervan in het product zit. Voor kalium gaat dat niet helemaal op… Kalium zit bijna overal in, maar vooral veel in groente, fruit en vlees. En daar staat niet keurig op de verpakking hoeveel kalium erin zit. Een hele zoektocht.
De eerste 8 weken na het ongeluk is mijn nierfunctie nog verder achteruitgegaan naar 17%. De artsen dachten dat mijn nieraandoening het Upcrass syndroom was, een behoorlijk onbekende aandoening waar op internet ook vrij weinig over te vinden is. Als ik het destijds goed begrepen heb, is het een vernauwing van de slagader naar de nier waardoor op wonderlijke wijze de bloeddruk opgevoerd wordt wat dan weer schadelijk is voor de nier. Maar nu ik het zo zwart op wit schrijf, geloof ik dat ik nog eens een keer om opheldering ga vragen.
Het moment dat mijn nierfunctie gezakt was naar 17%, was het moment waarop wij vroegen of onze zwangerschapswens voor problemen zou zorgen. Hier waren wij op dat moment al ruim een jaar mee bezig, wat dan weer heel gek klinkt als ik het zo opschrijf. Maar ik denk dat iedereen dan weet wat ik daarmee bedoel. Het antwoord op deze vraag was helaas negatief, met de lage nierfunctie en de onzekerheid hoe het zou verlopen werd een zwangerschap voor mijn lijf afgeraden. Een hele harde klap in het gezicht.
Een behoorlijk pittig jaar volgde. Na het tennisongeluk heb ik 7 weken met mijn been in het gips gezeten en vervolgens volgde een lange revalidatie. Met ondersteuning van een kniebrace en krukken kon ik mezelf steeds beter redden. Ook lukte het mij steeds beter mijn weg te vinden in mijn nieuwe leefstijl. Ik leerde wat ik ongeveer op een dag mocht eten om binnen de juiste waardes te blijven en ook het gebrek aan energie went op de een of andere manier. Of je leert ermee omgaan, misschien is dat het.
In mijn volgende blog schrijf ik verder over de achteruitgang van mijn nierfunctie.